Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk
Kerkplein 2, Koksijde
De ‘kathedraal van het licht’ werd gebouwd tussen 1959 en 1962 en ontworpen door architect Jozef Lantsoght. De kerk heeft een plattegrond die geïnspireerd is op de kokkel, een schelpdier waaraan Koksijde mogelijk zijn naam dankt. Het gebouw is modernistisch en heeft een interieur dat verlicht wordt door moderne glasramen, ontworpen door Gabriël Loire uit Chartres.
Sinds 1968 bezit de kerk een relikwie van de zalige Idesbald, die in 1155 de derde abt werd van de abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen. Op 18 juli 1999 werd de relikwie overgebracht van de crypte naar een modern praalgraf in de kerk. Sinds 2005 is het gebouw beschermd als monument en wordt het beschouwd als een van de meest opvallende en vooruitstrevende naoorlogse kerkgebouwen in Vlaanderen.
Sint-Pieterskerk
Kerkstraat 30a, Koksijde-Dorp
De neogotische Sint-Pieterskerk werd gebouwd tussen 1845 en 1848. Het is een bakstenen eenbeukige kruiskerk met een diep koor en een opmerkelijke toren met vier hoektorentjes.
In 1863-1864 werden de originele glasramen, geïnspireerd op het brandglas van Chartres, geplaatst door de Brugse glazenier Samuel Coucke. Tegenwoordig hebben niet alle vensters gekleurd glas, alleen de meest opvallende bij binnenkomst en in de roosvensters van de dwarsbeuken.
Enkele jaren geleden werden de kleurrijke muurschilderingen opnieuw aangebracht, waardoor de kerk weer een pareltje is geworden.
Sint-Willibrorduskerk
Dorpsplaats, Wulpen
De parochie Wulpen werd voor het eerst genoemd in de 12de eeuw. Rond 1250 werd de toren gebouwd, die oorspronkelijk een kruisingtoren was en nu als westgeveltoren dient.
De Sint-Willibrorduskerk werd vaak getroffen door rampen en vernielingen. In 1877 werd de kerk herbouwd in neogotische stijl volgens de plannen van architect Hendrik Brinck. De 13de-eeuwse kruisingtoren werd geïntegreerd als westgeveltoren, waardoor het kerkgebouw naar het oosten werd verplaatst. Sinds 1890 is de toren beschermd als monument.
Tijdens beide wereldoorlogen raakte de kerk zwaar beschadigd, maar werd telkens volledig gerestaureerd.
Sint-Niklaaskerk
Leopold II-Laan 85, Oostduinkerke
De Sint-Niklaaskerk werd in 1952 gebouwd naar het ontwerp van architect Jean Gilson. Deze kerk vervangt de vorige parochiekerk, die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd verwoest. De oude kerk stond waar nu het NAVIGO-Nationaal Visserijmuseum is.
De spitsboogvormige muuropeningen verwijzen naar de gotiek, en het ontwerp van de kerk is traditioneel en regionalistisch. De kerk ligt op een unieke locatie, aan het duinengebied Witte Burg tussen het dorp en de zee.
Het koorhek is versierd met een afbeelding van de heilige Nikolaas. Op de keramieken tegels is de kruisweg te zien. Een beeld van een Oostduinkerkse paardenvisser legt de lokale link, aangezien Nikolaas de patroonheilige van de schippers en vissers is.
Zomerkapel
Leopold II-laan 250a, Oostduinkerke
Tussen de twee wereldoorlogen trok de zee steeds meer toeristen aan. Op vraag van zomergasten die niet graag naar Oostduinkerke-dorp wilden verhuizen tijdens de zomer, werd deze kapel gebouwd. Vandaar de naam ‘Zomerkapel’. Net als de vissershuisjes is de kapel opgetrokken uit witgekalkte baksteen, met een zadeldak met rode pannen. Voor veel bezoekers is deze intieme kerk een plek van bezinning.
Sint-Idesbalduskerk
Strandlaan 235, Sint-Idesbald(dit is een externe link)
In 1935 werd deze kerk in gebruik genomen als kloosterkerk, ter vervanging van de te kleine Keunekapel. Architect Albert Lust gaf de kerk het uiterlijk van een villa. In 1967 werd de Sint-Idesbalduskerk een parochiekerk. In 2008 werd het bijbehorende klooster gesloopt, en een jaar later werd de kerk volledig gerestaureerd en wit geschilderd.