Sint-Pieterskerkhof
Het zeshoekige omheinde kerkhof rond de Sint-Pieterskerk staat afgebeeld op de Ferrariskaart uit de late 18e eeuw. In de naoorlogse periode en de jaren 1980 is het kerkhof in verschillende fases uitgebreid tot de huidige ruime dodenakker.
Op dit kerkhof, dat aan de noordelijke zijde is ommuurd en aan het zuidelijke gedeelte overgaat in een begraafplaats, is een collectie graftekens bewaard gebleven die de periode van na de Eerste Wereldoorlog tot vandaag beslaat. De oudste graftekens bevinden zich in het noordelijke deel en bestaan uit gietijzeren kruisen, houten kruisen, grafkruisen, pinakels, cippes, stèles... gemaakt van arduin en graniet (jaren 1960 – 2012). Tegen de muur van het kerkhof zijn grafkelders aangelegd die dateren van na de Tweede Wereldoorlog. Aan het zuidelijke deel van de kerk bevinden zich de kindergraven en een Franse en Belgische militaire begraafplaats.
Het recent aangelegde deel is een tumulus met een mijmerplek en strooiweide, met daaromheen een colombarium.
Gemeentelijke begraafplaats Oostduinkerke
André Geryllaan, Oostduinkerke-dorp
De nieuwe begraafplaats in de André Geryllaan werd op 1 januari 1957 in gebruik genomen, ontworpen door architect Charles Schaessens. Op 5 juli 1960 werd het oude dorpskerkhof van Oostduinkerke gesloten. De graftekens werden overgebracht door de gebroeders M. & M. Petit uit Veurne. De begraafplaats, aan de rand van de Oostvoortduinen, heeft rechthoekige percelen en omvat onder andere een militair perceel en graven van het oude kerkhof. Opmerkelijke graftekens zijn onder meer die van Louis Artan, ontworpen door Victor Horta, en een hardstenen grafzerk voor Jeanne Staquet, beschermd als monument sinds 2 juni 2020.
Kerkhof Wulpen
Het rechthoekige kerkhof rond de kerk van Wulpen, omzoomd door bomen, wordt weergegeven op de Ferrariskaart uit de late 18e eeuw. Volgens de Atlas der Buurtwegen uit 1841 doorkruist buurtweg nummer 12 het kerkhof van noordwest naar zuidoost, maar verdwijnt later van de kaarten.
Het ommuurde kerkhof bestaat uit een groene zone met populieren en een haag, waarachter graven te vinden zijn van na de Eerste Wereldoorlog tot heden. Er is een diverse verzameling graftekens, waaronder grafkruisen, stèles, cippes, pinakelgraven, uitgevoerd in blauwe hardsteen en graniet (na 1970). Opvallend zijn de gietijzeren kruisen en enkele betonnen en houten kruisen. Het grafteken in de vorm van een sarcofaag voor de familie Florizoone-Boury springt in het oog. Een modernistische stèle van het echtpaar Bonte-Houvenaghel (jaren 1940), met een geschilderde palmtak op de zuil en zwarte letters, is ook opmerkelijk. Het grafkruis draagt het signatuur van Bossaert Diksmuide.
Britse militaire begraafplaats
Robert Vandammestraat, Koksijde-dorp
Het "Engels kerkhof", officieel bekend als de Coxyde Military Cemetery, is de grootste Britse militaire begraafplaats aan de Belgische kust, met 1517 graven uit de Eerste Wereldoorlog en 155 graven uit de Tweede Wereldoorlog. Deze begraafplaats, ontworpen door Sir Edwin Lutyens, bevindt zich uniek in de duinen te midden van een zee van groen.
Sir Edwin Lutyens (1869-1944) ontwierp naast 127 andere begraafplaatsen ook het stadsplan van New Delhi (1912), het monument voor de vermisten aan de Somme in Thiepval, en de cenotaaf op Whitehall in Londen. Hij staat ook bekend om zijn ontwerp van de typische houten rustbanken die op veel begraafplaatsen te vinden zijn. Bij het ontwerp van de begraafplaats in Koksijde werd hij bijgestaan door Major George Hartley Goldsmith (1886-1967).
De begraafplaats bevat ook de kenmerkende 'Stone of Remembrance' bij de ingang en het 'Cross of Sacrifice' achteraan.
